telefon: (+48)18 207–74-42
609 001 760, 600 443 733
Baza górska Roztoka: 695 770 675
www.schroniskoroztoka.com.pl
biuro@schroniskoroztoka.pl
Schronisko górskie PTTK na Starej Roztoce. Schronisko nosi imię znanego poety i miłośnika Tatr Wincentego Pola.
Historia:
Początki schroniska sięgają 1876 roku, kiedy to Towarzystwo Tatrzańskie (pod nadzorem księdza Wojciecha Roszka, poronińskiego proboszcza) wybudowało je na polanie Stara Roztoka. Schronisko usytuowane było przy dawnej, istniejącej do 1901 roku drodze jezdnej do Morskiego Oka. Było ono niewielkie i tylko sezonowo zagospodarowywane, kilkakrotnie rozbudowywane przetrwało do 1911 roku. W latach 1911-12 rozebrane i w innym mniej wilgotnym miejscu w 1913 roku postawiono nowe 5-izbowe, wykorzystując część starego budynku. Schronisko budowano pod kierunkiem wybitnego działacza towarzystwa – Władysława Kulczyńskiego, wiele razy powiększane i modernizowane – służy turystom do dziś.
Schronisko w Starej Roztoce skupiało zawsze znamienite osoby związane z Tatrami.
W pionierskim okresie turystyki tatrzańskiej bywał tu Tytus Chałubiński (witany przez pierwszego dzierżawcę strzałami z moździerza). W latach 1890-1995 i 1914-1922 gospodarzem schroniska był Bartłomiej Obrochta, wybitny skrzypek góralski. W latach 30-tych XX wieku schronisko stało się mekką polskiego taternictwa. Schronisko stanowiło doskonała bazę wypadową do wspinaczek na ściany skalne w górnych odgałęzieniach Doliny Białej Wody, a nawet w dalsze rejony Tatr.
W pierwszych miesiącach II wojny światowej schroniskiem zajmował się znany wspinacz, później długoletni naczelnik TOPR, Tadeusz Pawłowski z żoną. W tym czasie zaglądało tu wielu Polaków przekradających się do polskiej armii na Zachodzie. Następnie schronisko otoczone drutem kolczastym stało się placówką niemieckiej straży granicznej.
Po wojnie nie odzyskało dawnego znaczenia i pozostawało nieco na uboczu głównych tras turystycznych, dzięki czemu zachowało spokój i atmosferę jaka panowała w Tatrach przed czasami masowej turystyki. Zmieniali się kolejni gospodarze, a w 1974 roku powróciła tu rodzina Pawłowskich.
Prowadząca dnem doliny droga, którą jest dowożone zaopatrzenie do schroniska, a dawniej czarno znakowana ścieżka wiodąca do Morskiego Oka, są zamknięte dla ruchu turystycznego. O tym jak tu jest spokojnie świadczy fakt, że wokół polany jesienią odbywają się rykowiska jeleni, a wiosną można spotkać tu niedźwiedzie.
Teraźniejszość:
Schronisko w Dolinie Roztoki dysponuje 75 miejscami noclegowymi, w pokojach 2-9 osobowych. W weekendy i w sezonie (trwającym od 15 czerwca do końca września) cena noclegu, w pokojach 2- 3- 4- 5- osobowych, wynosi 50 zł (w cenę wliczona jest pościel). W pozostałych pokojach koszt noclegu to 40 zł, pościel można domówić, wnosząc jednorazową opłatę w kwocie 10 zł. Poza sezonem za nocleg, w każdym pokoju, zapłacimy 10 zł mniej.
Dodatkowo opłata klimatyczna wynosi 1,30 zł / za każdy dzień pobytu, ręcznik możemy otrzymać w cenie 5 zł.
W Święta Bożego Narodzenia, Wielkanoc oraz w weekend majowy, ceny jak w sezonie. Opłata za noc sylwestrową wynosi 100 zł od osoby.
Schronisko dysponuje jadłodajnią, bufetem, świetlicą, łazienkami, prysznicami z ciepłą wodą oraz kuchnią i suszarnią turystyczną.
W schronisku turysta może otrzymać wrzątek – za darmo.
Aktywny jest tu zasięg sieci telefonii komórkowej (PLUS GSM, TM GSM, miejscami Orange GSM) i, w zależności od warunków – Internet.
Od lipca do końca września odbywają się tu niedzielne Msze św. o godz. 19.30.
Dojazd, dojście:
· z Zakopanego, z przystanku przy dworcu autobusowym busem do Palenicy Białczańskiej, skąd drogą w kierunku Morskiego Oka do Wodogrzmotów Mickiewicza i następnie szlak zielony – ¼ godziny do schroniska.
Ważniejsze atrakcje turystyczno – krajoznawcze w okolicy:
– lasy limbowo-świerkowe, ostoja nielicznych już niedźwiedzi;
– Wodogrzmoty Mickiewicza – wodospady nazwane na cześć polskiego wieszcza w 1890 roku;
– kamienny most nad potokiem Roztoka – zbudowany w 1900 roku, rozbudowany w 1966, z którego można podziwiać Pośredni Wodogrzmot Mickiewicza;
– nerwiste ściany skalne Wołoszyna;
– możliwość dogodnego wypadu w Tatry Słowackie, zwłaszcza w Dolinę Białej Wody, od granicy szlak niebieski wzdłuż Białki.
Znakowane połączenia z okolicznymi schroniskami:
– do schroniska przy Morskim Oku szlak zielony, potem szlak czerwony łącznie – 1 ½ godziny;
– do schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich obok wodospadu Wielka Siklawa szlak zielony, na końcu szlak niebieski, łącznie – 2 ¼ godziny lub tzw. drogą zimową szlak zielony do rozdroża, potem czarny szlak – 2 godziny 20 minut.
Zdjęcia z naszego archiwum:
