Karkonosze - schroniska

Schronisko „Strzecha Akademicka”

www.strzechaakademicka.pl

Schronisko PTTK „Strzecha Akademicka”
58-540 Karpacz, ul. Na Śnieżkę 18
tel./fax: (+48) 075 753 52 75
mobile: (+48) 695 590 826  /Rezerwacja 8 -20/

e-mail: biuro@strzechaakademicka.pl
biuro@strzechaakademicka.com

 

Schronisko Strzecha Akademicka położone jest na Polanie Złotówka na wysokości 1258 m n.p.m. przy prastarym szlaku wiodącym na najwyższy szczyt Karkonoszy – Śnieżkę. Schronisko to jest drugim co do wielkości schroniskiem w polskich Karkonoszach usytuowane na bezleśnym grzbiecie oddzielającym Kocioł Małego Stawu od Białego Jaru. 
W rejonie schroniska znajduje się ważny węzeł szlaków turystycznych letnich i zimowych. Przy schronisku funkcjonuje wyciąg orczykowy i nartostrada „Złotówka”. 

Historia:
Już w XVII wieku znajdowało się tu jedno z pierwszych zamieszkanych miejsc w Karkonoszach, usytuowane ponad górną granicą lasu. Była to buda pasterska. Jej właściciele słynęli z wyrobu bardzo dobrej nalewki na szyszkach. Goście byli witani i żegnani grą na rogu, bądź trąbie. Wraz z rozwojem ruchu turystycznego pasterska buda zmieniała swój wygląd i przeistaczała się w prawdziwe górskie schronisko. Jego znaczenie znacznie wzrosło z chwilą wybudowania na Śnieżce kaplicy św. Wawrzyńca w 1681 roku. Chata stała się dla pielgrzymów, ostatnim miejscem przystankowym w drodze na szczyt.

Od 1696 do 1824 roku w schronisku wykładane były księgi pamiątkowe, z których wynika, że we wrześniu 1790 roku nocował tu J.W. Goethe, który każdego ranka podziwiał wschód słońca.
W 1896 roku w miejscu drewnianej budy wybudowano nowy, duży obiekt. Spłonął w pożarze w nocy z 31 marca na 1 kwietnia 1906 roku. Budynek szybko odbudowano wg projektu tych samych autorów, którzy zaprojektowali budynek „Samotni”. W 1912 roku został rozbudowany i prawie w niezmienionej postaci przetrwał do dziś. Na ówczesne czasy był niezwykle, nowocześnie urządzony. Posiadał oświetlenie elektryczne, centralne ogrzewanie, wygodnie urządzone pokoje z bieżącą wodą oraz łazienki. Zimą urządzano tu, bardzo popularne, zjazdy rogatymi saniami torem saneczkowym, który prowadził do Karpacza.

Po II wojnie światowej schronisko prowadzili studenci wyższych uczelni krakowskich, stąd pochodzi dzisiejsza nazwa schroniska. W latach 1950-56 był to dom wczasowy FWP (Funduszu Wczasów Pracowniczych). Od 1957 roku schronisko należy do PTTK. W kolejnych latach było kilkakrotnie modernizowane, w tym przeprowadzono remont kapitalny.

Teraźniejszość:
Schronisko dysponuje 140 miejscami noclegowymi w 1, 2, 3, 4 osobowych pokojach i w salach wieloosobowych. Wszystkie pokoje posiadają umywalkę z ciepłą i zimną wodą. Trzy pokoje mają własną łazienkę z prysznicem i WC. Aktualnie w związku z modernizacją schronisko dysponuje jedynie 75 miejsc noclegowych.
Do dyspozycji gości są dwie duże i przytulne sale konsumpcyjne na 200 osób, dobrze zaopatrzony bufet oraz saunę i inne urządzenia rekreacyjne. 

Szef kuchni poleca całodzienne wyżywienie w tym: pierogi ruskie, pierogi z soczewicą, naleśniki a musem jabłkowym, kwaśnicę na baraninie, żurek z jajkiem, zupę gulaszową i pstrąga z patelni. Wszystkie dania przygotowywane są w tradycyjny sposób na piecu węglowym.
W okresie letnim serwowane są specjały z grilla.

Cennik noclegów:
pokój 1 osobowy – 100 zł/os
pokój 2 i 3 osobowy – 90 zł/os
pokój 4 i 5 osobowy – 85 zł/os
pokój 6 i 7 osobowy – 80 zł/os
pokój z łazienką – 120 zł/os
  / jednorazowa opłata za pościel 15 zł/os /

Cały budynek wykończony jest w drewnie, a za oknami oraz z tarasu widokowego rozpościera się widok na górną część Kotła Małego Stawu. 
Latem schronisko odwiedzane jest przez turystów podążających w wyższe partie Karkonoszy. Zimą przybywają tu narciarze, którzy mogą korzystać z nartostrady „Złotówka” oraz szkoły narciarskiej.  

Dojazd, dojście:
· z Karpacza Górnego obok Świątyni Wang, szlak niebieski – 1 ¾ godz.;
· z Karpacza Biały Jar, żółty szlak – 1 ¾ godz.

Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z wyciągu krzesełkowego, zarówno zima, jak i latem. W miesiącach letnich droga z górnej stacji wyciągu prowadzi przez Biały Jar, natomiast zimą należy przejść nad górną krawędzią Białego Jaru i być niezwykle ostrożnym.
Letni wariant zajmuje tylko 25 minut, natomiast zimowy 45 minut.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *