Proponujemy bardzo łatwą wycieczkę na Łomnicką Przełęcz, która obfituje we wspaniałe widoki.
Istnieje kilka wariantów jej rozpoczęcia, w tym prawie bez przerwy przejazd kolejkami i wyciągami. Trasa ta stanowi alternatywę dla górskich wypraw. Może służyć jako odpoczynek pomiędzy długodystansowymi trasami, może również stanowić aklimatyzację z górskim klimatem. Jedno jest pewne, wycieczkę planować tylko podczas ładnej pogody z widzialnością tzw. „100 na 100”.
Początek i koniec szlaku:
Rejon Łomnickiego Stawu (Skalnaté pleso).
Przebieg szlaku:
Dojście (dojazd) w rejon Łomnickiego Stawu można zrealizować kilkoma wariantami:
– I wariant, ze Starego Smokowca można wjechać kolejką szynową na Hrbienok (Sidełko), skąd czerwonym szlakiem „Tatrzańska Magistrala” w kierunku wschodnim, obok schronisk Zamkowskiego (Zamkovského chata) i Łomnickiego (Skalnatá chata) – 2 godz.
– II wariant, z Tatrzańskiej Łomnicy, pieszo szlakiem zielonym – 3 godz.
– III wariant, z Tatrzańskiej Łomnicy kolejką gondolową.
>>>więcej informacji o TEŻ zakładka: „Tatry Słowackie – Ważne informacje”, Kolejki i wyciągi
>>>więcej informacji o rozkładzie jazdy autobusów www.strama.eu
Po dotarciu w rejon Łomnickiego Stawu największe wrażenie robi masyw Łomnicy. Jesteśmy u jej podnóża. Na szczycie wyraźnie widać budynek górnej stacji kolejki linowej. Widać również kopułę obserwatorium. Po prawej od szczytu, grań Wideł, można dostrzec Kieżmarski Szczyt i Huncowski Szczyt. Po lewej nasz cel – wyraźnie widać siodło Łomnickiej Przełęczy i tor jazdy wyciągu krzesełkowego, którym tam się udamy. Widać też Łomnicką Grań i Łomnicką Strażnicę zwaną też Wielką Łomnicką Basztą (Vel’ká Lomnická veža).
Musimy udać się do kasy w głównym budynku. Kupujemy bilet w obie strony (8 euro – IX 2016 plus 2 euro kaucja, zwrotna po oddaniu biletu w kasie).
Po zakupie biletu kierujemy się zgodnie z kierunkiem strzałki na drogowskazie do dolnej stacji wyciągu krzesełkowego.
Pierwsza kolejka została wybudowana w latach 1958-60. Wywoziła ona turystów na Łomnicką Strażnicę. Zainteresowanie możliwością wjazdu było tak duże, że kolejkę trzeba było przebudować, zwiększając jej przepustowość.
Nowy wyciąg oddano do użytku w 1978 roku. Zmieniono jej przebieg, budując górna stację w obecnym miejscu, czyli pod Łomnicką Przełęczą. Wyciąg (dwuosobowe krzesełka), pokonuje dystans o długości 1138 m przy 409 m różnicy wzniesień. Czas jazdy około 12 minut.
Podczas jazdy wyciągiem możemy zaobserwować dawny szlak na Łomnicką Przełęcz, który był dostępny do 1990 roku. Obecnie można wejść na Łomnicę z Łomnickiej Przełęczy tylko z uprawnionym przewodnikiem i za stosowną opłatą.
Podczas jazdy po prawej stronie wspaniale prezentuje się Łomnica, na tle której „szybuje” wagonik kolejki linowej.
Po 12 minutach jazdy zsiadamy z krzesełka i kierujemy się w lewo do znaku.
Jesteśmy na Łomnickiej Przełęczy – 2190 m n.p.m. i wchodzimy na zielony szlak na Łomnicką Wieżę. Zajmie nam to około 15 minut. Po drodze wspaniałe panoramy, tak piękne, że nie wiadomo, na którą stronę kierować wzrok. Musimy nieco ochłonąć i na spokojnie przystąpić do delektowania się widokami.
Niesamowity widok na Dolinę Zimnej Wody (Malá Sudená dolina) a w zasadzie na jej górne piętro, Dolinę Pięciu Stawów Spiskich (Kotlina Piatich spišskỳch plies), w której nad brzegiem Przedniego Stawu Spiskiego znajduje się schronisko Téryho Chata, potocznie nazywane wśród taterników „Terinka”.
Równie pięknie prezentuje się otoczenie Doliny Zimnej Wody. Dziki masyw Pośredniej Grani (Prostredný hrot), poniżej Żółta Ściana (Žltá stena). Widać stąd Mały Lodowy Szczyt (Široká veža), Czerwoną Ławkę (Priečne sedlo) – przełęcz wysokogórską, przez którą można przejść (już w obie strony) do (z) Doliny Staroleśnej (Vel’ká Studená dolina). Równie pięknie i majestatycznie prezentują się stąd Lodowa Kopa (Ľadová kopa) i Lodowy Szczyt (Ľadový štit).
Widok na południe to Łomnicki Staw z jego otoczeniem. W dole widać budynki stacji kolejek, hotel i restaurację oraz budynek obserwatorium astronomicznego. Dalej w głębi Tatrzańska Łomnica i malownicze miejscowości słowackiego Spisza.
Droga powrotna:
Czas pobytu na Łomnickiej Przełęczy nie jest ograniczony czasowo. Przebywamy tu już dość długo i musimy wracać do wyciągu krzesełkowego. Należy śledzić aktualny rozkład jazdy. Wyciąg kursuje w sezonie letnim codziennie od 9.00 do 18.30. Poza sezonem, późną jesienią kursy odbywają się o określonych godzinach. W listopadzie trwają prace konserwacyjne. Generalnie, wyciąg stanowi raj dla narciarzy gdyż tereny od przełęczy do Łomnickiego Stawu i dalej do Tatrzańskiej Łomnicy to jeden, wielki rejon nartostrad.
Kończymy zjazd wyciągiem krzesełkowym. Pozostaje nam jeszcze powrót na kwaterę.
Do wyboru znów kilka wariantów.
– I wariant, zjazd kolejką gondolową do Tatrzańskiej Łomnicy.
– II wariant, zejście do Tatrzańskiej Łomnicy, szlak zielony – 2 godz.
– III wariant, powrót Tatrzańską Magistralą na Hrebienok, szlak czerwony – 1 ½ godz., skąd zejście do Starego Smokowca, szlak zielony – ¾ godz. lub zjazd kolejką szynową.
Wybór tradycyjnie pozostawiamy Wam.
Jedyne co powinno nam pozostać w pamięci to niezapomniane, wysokogórskie krajobrazy i panoramy. To wszystko, praktycznie bez większego wysiłku, za nie dużą opłatą.
Czas pożegnać to urokliwe miejsce.
Materiały źródłowe:
1. „Bedeker Tatrzański” pod redakcją Ryszarda Jakubowskiego, wyd. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
2. Józef Nyka „Tatry Słowackie – przewodnik”, wyd. X, wyd., Trawers, Latchorzew 2015.
3. „Szlaki turystyczne Tatr Słowackich, schematy z podanymi czasami przejścia”, opracowanie Janusz Parchimowicz, Andrzej Stachiewicz, wyd. Nefryt, Szczecin 1999.
4. Własne doświadczenia i spostrzeżenia na szlaku.
