Ťatliakova chata, Zuberec
Roháčska dolina
Tel.: 0 905 973 201
e-mail: tatliacka@tatliacka.sk
noclegi, oferta – https://tatliacka.sk/
Schronisko, Bufet Rohacki (bývalá Ťatliakova chata) położony jest na wysokości 1380 m n.p.m. (według TANAP 1350 m n.p.m.) w Dolinie Rohackiej (Roháčska dolina) w słowackich Tatrach Zachodnich. Budynek usytuowano przy końcu asfaltowej drogi prowadzącej od schroniska Zwierówka w głąb doliny. Przy schronisku znajdują się ławki i stoły dla turystów. Znajduje się tu również płytki staw Czarna Młaka.
Historia:
Jesienią 1937 roku z inicjatywy Oddziału KČST (Klub Czechosłowackich Turystów) rozpoczęto budowę dużego schroniska w pobliżu starego schroniska pod Rohaczem, którego początki sięgają roku 1883.
Wtedy to z inicjatywy Alexiusa Demiana, orawskiego leśniczego, malarza oraz miłośnika turystyki i narciarstwa wzniesiono pierwszy schron w Dolinie Rohackiej nazwany Demianówką. Wydarzenie to uchodzi za początek turystki na Orawie.
Schronisko budowano w latach 1938 – 1941. W 1942 roku zostało one oddane do użytku. Był to budynek dwupiętrowy, stylem nawiązywał do „chałupy orawskiej”.
Schronisko posiadało wówczas 40 miejsc noclegowych.
W okresie II wojny światowej ukrywały się w nim żydowskie rodziny.
W dniu 9 grudnia 1944 roku schronisko zostało spalone przez Niemców. Podobny los spotkał również stare Schronisko po Rohaczem.
Kolejne, nowe schronisko powstało w latach 1946-1947. Do dyspozycji gości (turystów) było 100 miejsc noclegowych.
Schronisko oddano do użytku 1 stycznia 1948 roku, nadając mu imię Jana Ťatlíaka.
W 1953 roku obok schroniska wybudowano kolejny budynek, którego przeznaczeniem było przechowywanie nart, tzw. „narciarnia”.
W nocy z 27 na 28 maja 1963 roku schronisko spłonęło wskutek zwarcia instalacji elektrycznej.
Ocalał budynek „narciarni”, który od 1971 roku służył za bufet turystyczny.
W rejonie schroniska w 1972 roku ustawiono granitowy głaz z tablicą upamiętniającą Jana Ťatlíaka – pioniera turystyki górskiej. Co roku w tym miejscu spotykają się orawscy turyści i miłośnicy Rohaczy.
W nocy z 10/11 lutego 2013 roku zeszła z rejonu Rakonia duża lawina, która dotarła aż do schroniska, częściowo go zasypując i uszkadzając. Obiekt po odnowie został udostępniony dla turystów 15 czerwca 2013 roku.
Coraz większe zainteresowanie turystów możliwością noclegu w schronisku skłoniło właścicieli obiektu do podjęcia prac zmierzających do zaadoptowania pomieszczeń na piętrze na miejsca noclegowe..
Teraźniejszość:
Schronisko funkcjonuje w okresie od 15 czerwca do 30 października.
W sezonie oferuje 42 miejsca noclegowe w sześciu pokojach: znajduje się tam 25 łóżek, możliwe jest także dostawienie łącznie 17 materacy (turyści korzystający z materacy muszą posiadać własny śpiwór). W każdym pokoju znajduje się umywalka, w niektórych także łazienka i WC.
Cena za nocleg waha się od 12 euro za materac bez pościeli w pokoju wieloosobowym do 50 euro za łóżko z pościelą w pokoju 2-osobowym.
W schronisku znajduje się także duża jadalnia z kominkiem oraz bufet.
Dojazd:
Dojazd do Zuberca z Zakopanego najlepiej samochodem przez przejście graniczne Chochołow – Sucha Hora, dalej Habówka-Witanowa-Orawice-Zuberec – parking pod Spaloną (Parkovisko pod Spálenou) lub schronisko Zwierówka.
Dojście do Tatliakowej Chaty:
– z Zuberca, szlak czerwony przez Zwierówkę i Doliną Rohacką do końca drogi asfaltowej;
– z parking pod Spaloną (Parkovisko pod Spálenou) a stąd krótkim łącznikiem, szlak zielony do drogi asfaltowej, którą wiedzie czerwony szlak do schroniska – 1 godz.
– z Zabratowej Przełęczy, szlak zielony;
– ze Smutnej Przełęczy przez Dolinę Smutną, szlak niebieski.
Ważniejsze atrakcje turystyczno – krajoznawcze:
– Przy schronisku znajduje się ważny węzeł szlaków turystycznych;
Stąd można wyruszyć do Rohackich Stawów i wodospadów oraz na grań Rohaczy ze szczytami Płaczliwym i Ostrym Rohaczem, na Rakoń, Wołowiec;
– idąc przez Rakoń można przekroczyć granicę słowacko – polską i dalej do schroniska na Polanie Chochołowskiej.
Ponadto:
Poniżej podaję linki do opisu dwóch najbardziej atrakcyjnych wycieczek w rejonie schroniska:
1. Rohackie stawy i wodospady
– https://naszeszlaki.com.pl/rohackie-stawy-rohacske-plesa-zakladka-w-opracowaniu/
2. Rohacz Płaczliwy i dalej na Ostry (Grań Rohaczy)
– https://naszeszlaki.com.pl/na-ostry-i-placzliwy-rohacz/
Zdjęcie z naszego archiwum:
Materiały źródłowe:
1. Janusz Konieczniak „Encyklopedia schronisk tatrzańskich”, wyd. II, Oficyna Wydawnicza „Wierchy”, Kraków 2015.
2.Józef Nyka „Tatry Słowackie – przewodnik” wyd. VII, Trawers, Latchorzew 2011.
3. Portale internetowe:
– https://portaltatrzanski.pl/przewodnik/schroniska/tatliakowa-chata,870
– https://pl.wikipedia.org/wiki/Bufet_Rohacki
– https://tatliacka.sk/ (zdjęcia pokoi i ich wyposażenie)
Właśnie wróciłem. Z pewnością jest to „była Tatliakowa” i nie ma ambicji schroniska. Mieliśmy 2 wolne miejsca bo ktoś nie dojechał i prosiłem żeby poinformować o tym ewentualnych turystów. Było po zachodzie słońca , padał deszcz, podobno przyszły 2 osoby i pytały o nocleg. Odeszły z kwitkiem. Oczywiście sytuacji nie widziałem osobiście (zareagowałbym oferując nocleg) lecz z relacji kilku osób. Dramatu nie było bo to w końcu nie tak wysokie góry, deszcz nie był strasznie ulewny i do Zverowki parę km asfaltem a do pozostałej „cywilizacji ” jakieś 3h szybkim marszem, ale myślałem że w górach nie o to chodzi.
Fajne miejsce , fajni ludzie … ale jakieś dziwne zasady z naciskiem na dudki.
Możliwości były, ale zabrakło chęci by pomóc potrzebującym turystom – wielka szkoda.