Chojnik to jedna z najbardziej znanych ruin zamkowych na Dolnym Śląsku. Swą historią sięga do roku 1364, kiedy to rozpoczęto budowę zamku.
Uczepione skalnego urwiska i otoczone murami zamczysko przez wieki było nie do zdobycia.
W sierpniu 1675 roku piorun uderzył w wieżę zamkową, wybuchł pożar, który objął cały zamek kończąc tym samym jego burzliwe dzieje.
Warownia nigdy nie została odbudowana.
Romantyczne ruiny, z których można podziwiać wspaniałe górskie panoramy przyciągały wędrowców, a później turystów.
W 1848 roku otwarto tu schronisko, które funkcjonujące do dzisiaj, posiada 30 miejsc noclegowych (telefon: 75 755 35 35), czynne jest tu również małe muzeum.
Bractwo Rycerskie Zamku Chojnik organizuje w okresie letnim turnieje rycerskie „O złoty bełt Zamku Chojnika”.
Zamek jest czynny:
Miesiące: I, II, III, XI, XII: w godz. 10.00-16.00 ostatnie wejście 15.30
Miesiące: IV, V, IX, X: w godz. 10.00-17.00 ostanie wejście 16.30
Miesiące: VII, VIII: w godz. 09.00-17.00 ostanie wejście 16.30
Ceny biletów: (czerwiec 2023 rok).
Normalny 10 zł.
Ulgowy 5 zł.
Opłata za zwiedzanie Zamku Chojnik jest niezależna od opłaty za wstęp do Karkonoskiego Parku Narodowego (8 zł normalny, 4 zł ulgowy).
Dojazd i dojście do zamku.
Chętni do zwiedzania zamku powinni kierować się z centrum Jeleniej Góry do południowej dzielnicy miasta, Sobieszowa, leżącego na trasie Karpacz – Szklarska Poręba.
Parking znajduje się w okolicy ul. Zamkowej w Sobieszowie.
Z parkingu kierujemy się ulicą Zamkową i przy krzyżu skręcamy w lewo na chodnik, którym prosto dochodzimy do kasy Karkonoskiego Parku Narodowego.
Po wykupieniu biletów wchodzimy do jednej z jego enklaw.
Podchodzimy do rozdroża szlaków po drodze pokonując stopnie, które w rzeczywistości są progami spowalniającymi spływającą wodę podczas większych opadów.
Na rozdrożu mamy do wyboru dwa szalki turystyczne na Zamek Chojnik.
Czarny nieco trudniejszy lub spacerowy szlak czerwony.
My rekomendujemy wejście czarnym szlakiem, a zejście (powrót) czerwonym szlakiem.
Wchodzimy więc na czarny szlak zwany Zbójecką Drogą i kierujemy się w lewo.
Początkowo łagodnie, po chwili zaczyna się bardziej stromo, szlak prowadzi po skałach dając namiastkę gór wysokich.
Po około 10 minutach dochodzimy do formacji skalnej nazywanej Zbójeckimi Skałami. Jest to grupa granitowych skał położona na wysokości ok. 530 m n.p.m.,
w otoczeniu pięknego bukowego lasu, który dodaje im uroku.
Na skałach występują różnorodne formy wietrzeniowe, które stanowią dodatkową atrakcję turystyczną. Jedną z nich jest przewieszona skała tworząca okap i jednocześnie zadaszone miejsce zwane Zbójecką Grotą. Swoistą atrakcję turystyczną stanowi jednak jaskinia Dziurawy Kamień nazywana też Podziemnym Tunelem. Jest to przykład jaskini szczelinowej, najdłuższej tego typu jaskini w Karkonoszach – 20 m długości. Jest wąska na 0,6-1 metra, wysoka na ok. 2 metry i zakończona wysokim kominem, przez który można z niej wyjść. Różnica poziomów sięga 6 metrów. Wejście do jaskini znajduje się w dolnej części Zbójeckich Skał w prawo od szlaku, dobrze oznaczona specjalnym opisem.
Jaskinię można przejść bez dodatkowego oświetlenia, trzeba jedynie uważać na jego progi. Końcowy komin ma ok. 4 metry wysokości ale technicznie łatwy do pokonania nawet dla dzieci. Szczególną uwagę trzeba zachować podczas opadu lub zaraz po nim – może być ślisko.
Ze skał schodzimy do ich podnóża po czym ponownie zaczynamy piąć się do góry. Dochodzimy do rozdroża szlaków przy Skalnym Grzybie, tu ponownie spotykamy czerwony szlak, ten który mieliśmy poniżej zaczynając naszą trasę.
Stąd oba szlaki prowadzą pod górę na szczyt Chojnika, po drodze mijamy tablice poglądowe ścieżki dydaktycznej.
Przed wejściem do zamku znajduje się kasa biletowa i po wykupieniu biletów wstępu jesteśmy gotowi do zwiedzania zamku.
Zwiedzanie zamku zaczyna się od wysłuchania historii warowni oraz legendy o okrutnej Kunegundzie.
Po tym zwiedzamy zamek samodzielnie.
Do szczególnych atrakcji na które warto zwrócić uwagę należą:
– wysoki pręgierz, stojący na środku, ma kilka uchwytów, do których można było przypiąć jednocześnie czterech skazańców;
– okazały bluszcz, który oplótł zamkowe mury i wieżę;
– mini sala tradycji (rycerska), mieści się w pomieszczeniu restauracji;
– wejście na wieżę, skąd można podziwiać wspaniałą panoramę okolicy z dominującymi na południu szczytami Karkonoszy;
– obejście zamku wzdłuż murów, poznajemy przykłady architektury obronnej;
– głębokie zakratowane studnie, których na zamku jest kilka, a służyły do zbierania wody deszczowej wykorzystywanej na potrzeby gospodarcze mieszkańców zamku;
– pozostałości lochu głodowego.
Po zwiedzeniu zamku wracamy na parking szlakiem czerwonym – spacerowym, który prowadzi wygodną drogą.
Szlak czerwony stanowi jednocześnie ścieżkę dydaktyczną, przy szlaku znajdują się tablice poglądowe z historią oraz innymi informacjami w zakresie zwiedzanego regionu.
Materiały Źródłowe:
- Waldemar BRYGIER „Karkonosze polskie i czeskie” przewodnik, Wyd. Oficyna Wydawnicza Rewasz, Pruszków 2013;
- Robert SZEWCZYK „Sudety dla aktywnych”, Wyd. Sport i Turystyka Muza SA Warszawa 2013.
- „Szlaki turystyczne Karkonoszy, schematy z podanymi czasami przejścia”, Wyd. Nefryt Szczecin 1997.
