Szlaki turystyczne w Tatrach polskich i słowackich są to określone drogi i ścieżki specjalnie utrzymywane dla turystów.
W dolinach są to wygodne drogi i chodniki, a w terenie skalnym są to perci często ubezpieczone łańcuchami i klamrami.
Szlaki turystyczne są zazwyczaj oznaczone określonym kolorem w układzie poziomym. Zdarzają się szlaki oznaczone kwadratem z kolorową przekątną, są to ścieżki dydaktyczne i edukacyjne.
>>>więcej informacji: https://tpn.pl/poznaj/edukacja/sciezki-dydaktyczne
Ponadto w górach drogę (szlak) wskazują drogowskazy z opisem stosownego miejsca z podaniem czasu przejścia do charakterystycznych punktów.
W polskich Tatrach mamy 5 kolorów szlaków: czarny, żółty, zielony, niebieski i czerwony.
W Tatrach słowackich 4 kolory szlaków: żółty, zielony, niebieski i czerwony.
Na różnych stronach internetowych spotkaliśmy się z różnym tłumaczeniem znaczenia kolorów szlaków, nie tylko w Tatrach, ale ogólnie w górach.
Próbuje się przypisać stosowny kolor szlaku do jego stopnia trudności. Ponieważ mamy za sobą naprawdę setki kilometrów przebytych na górskich szlakach, możemy śmiało stwierdzić, że kolor szlaku nie ma nic wspólnego z jego stopniem trudności.
Bardzo prosty przykład.
W Tatrach polskich szlak czerwony z Kasprowego Wierchu przez Goryczkowe Czuby na Czerwone Wierchy, którego stopień trudności jest niewielki i ten sam czerwony szlak w przeciwnym kierunku, z Kasprowego Wierchu przez Świnicę na Zawrat i stąd „Orlą Percią” dalej na Krzyżne, szlak o dużym stopniu trudności, zimą wyprawa taternicka.
W Tatrach słowackich, na czerwono oznaczona jest „Tatrzańska Magistrala”, na której tylko w jednym miejscu, poniżej Rakuskiej Przełęczy jest odcinek ubezpieczony łańcuchem, a z kolei szlak żółty na Czerwoną Ławkę (Priecne Sedlo), z Doliny Zimnej Wody (Mal’a Studena Dolina) do Doliny Staroleśnej (Vel’ka Studena Dolina) jest wybitnie trudny i niebezpieczny.
Dlatego też pozwalamy sobie przytoczyć opinię, którą znaleźliśmy na stronie Grupy Beskidzkiej GOPR, która pytana o kolory szlaków i ich stopień trudności jednoznacznie twierdzi, że ”KOLOR SZLAKU TURYSTYCZNEGO NIE OZNACZA STOPNIA JEGO TRUDNOŚCI!”
Natomiast poszczególne kolory szlaków odnoszą się do ich przebiegu i długości. Stąd przyjmuje się, że kolor czerwony i niebieski oznacza szlaki główne, kolory żółty i czarny przyjmuje się jako oznaczenie szlaków łącznikowych, a kolor zielony przyjmuje się jako oznaczenie szlaku doprowadzającego do charakterystycznych miejsc.
Jednak coraz częściej zauważa się odstępstwa od tej zasady.
W Tatrach słowackich mamy do przejścia w sumie 577 km ścieżek i szlaków turystycznych z czego w Tatrach Wysokich i Bielskich 298 km, a w Tatrach Zachodnich 279 km.
W Tatrach Polskich mamy do przejścia ok. 300 km szlaków i ścieżek turystycznych.
Oczywiście w obu przypadkach mówimy o szlakach znakowanych.
Istnieją jeszcze szlaki nieznakowane, na których możemy poruszać się z uprawnionym przewodnikiem oraz drogi taternickie (wspinaczkowe), na które również możemy się wybrać w towarzystwie uprawnionych przewodników, niekoniecznie mając ukończony kurs skałkowy.
Okresowe zamykanie szlaków turystycznych:
Osobliwością szlaków w Tatrach słowackich jest ich sezonowe zamykanie w terminie od 1 listopada do 15 czerwca. Oczywiście trudno sobie wyobrazić to zamknięcie w sposób fizyczny. Szlaki są zamknięte w sposób umowny, w miejscu takiego zamknięcia szlaku znajdują się tablice informacyjne, które o tym mówią i przypominają. Nad przestrzeganiem tego zakazu czuwają strażnicy TANAP-u (Tatranski Narodni Park), odpowiednik polskiego TPN-u (Tatrzańskiego Parku Narodowego).
Zamykanie szlaków ma na celu z jednej strony bezpieczeństwo turysty, z drugiej przywrócenie równowagi naturze, zapewnienie spokoju rozwojowi flory i fauny tatrzańskiej.
Więcej na ten temat przeczytasz w naszym serwisie w opisach poszczególnych szlaków turystycznych.
W polskiej części Tatr również stosuje się podobny zakaz, jednak w mniejszym wymiarze, niż u naszych południowych sąsiadów, zamknięte są trzy szlaki od 1 grudnia do 15 lub 31 maja, a od 1 listopada na okres zimowy zamknięta jest Jaskinia Mroźna.
Dysponując taką wiedzą oraz znając swój dotychczasowy bilans wypraw tatrzańskich pozostaje nam tylko życzyć wszystkim spełnienia górskich planów i marzeń.
Do zobaczenia na górskich szlakach.
Materiały źródłowe:
1. Edward Moskała „Atlas turystyczny Tatr Polskich” wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A., Warszawa 1998.
2. Józef Nyka „Tatry Polskie – przewodnik” wydanie XX, wyd. Trawers, Latchorzew 2016.
3. Józef Nyka „Tatry Słowackie – przewodnik” wydanie X, wyd. Trawers, Latchorzew 2015.
4. Strony Internetowe:
https://www.tpn.pl
https://www.gopr-beskidy.pl/
https://www.tatry.info/przewodnik/przepisy.html
